Чанд моҳ аз ҷанги Ғазза мегузарад ва ҳанӯз саволҳои ҷиддӣ ва қобили тааммуле дар қолаби ин ҷанг сари ҷои худ боқӣ мондаанд. Ба унвони мисол ҳанӯз мушаххас нест, ки сарнавишти ин ҷанг чӣ хоҳад буд? Ҳанӯз маълум нест, ки дар чӣ нуқтае ҷанги Ғазза метавонад ба инфиҷори як ҷанги густардатари минтақаӣ хатм шавад? Оё Исроил ба думболи он аст, то доманаи ҷанги Ғаззаро ба Лубнон бикашонад?
Оё асосан тарҳи нобуд шудани ҷараёни муқовимати фаластинӣ мантиқӣ ва дастёфтанӣ аст? Чаро Исроил ба рағми тарҳи мавқеъҳо ва жестҳои гӯё қудратмандона, дар муддати ахир ҳаракатҳои фаъолеро бо меҳварияти дастёбӣ ба як тавофуқи оташбас бо Ҳамос дар дастури кор қарор додааст? Ва ҳазорон саволи дигар, ки ҳанӯз посухи равшане барои онҳо вуҷуд надорад. Бо ин ҳама яке аз саволҳои муҳим ва ҷиддӣ дар авҷи ҷанги Ғазза ин будааст, ки ба назар мерасад хатти қирмизҳои тарсимшуда дар ин ҷанг чандон мушаххас ва маълум нестанд.
Ба унвони мисол, режими Исроил таъкид кардааст, ки хатти қирмизи он дар мавриди ҷанги Ғазза муҳаққақ шудани аҳдофи сегонааш яъне нобудии Ҳамос, озодсозии асирони ин режим ва дар айни ҳол ҳусули итминони хотир мабнӣ бар инки ҳеҷ ҳамлае аз мабдаи Навори Ғазза алайҳи заминҳои ишғолӣ сурат нахоҳад гирифт, мебошад. Бо ин ҳол, Исроил дар вазъияти кунунӣ бо хатти қирмизҳо ва аҳдофи таъйиншуда аз сӯи худ дар ҷанги Ғазза фосилаи зиёде дорад ва мушаххас нест, ки барномаи амалии он барои таҳаққуқи онҳо чист.
Дар нуқтаи муқобил, меҳвари муқовимат низ хатти қирмизҳои худро ба шакле таъриф кардааст, ки то ҳадди зиёде тобеи таҳаввулоти майдонӣ ҳастанд ва маълум нест, ки чӣ замон метавонанд моҳияти инфиҷорӣ ба худ бигиранд. Ба баёни соддатар, интавр ба назар мерасад, ки меҳвари муқовимат умдаи тамаркузи сиёсӣ ва амалиётии худро бар кунд кардан мошинт ҷангит Исроил дар Навор Ғазза маътуф карда ва дар ҳамин авҷи ҷанг, хатҳои қирмизи чандгонаеро низ дар дастури кор қарор додааст.
Давлати Амрико низ ба унвони аслитарин муттаҳиди ғарбии Исроил, хатти қирмизҳои мубҳаме дар авҷи ҷанги Ғазза дорад. Ин давлат аз зарурати адами ҳамлаи заминии артиши Исроил ба Рафаҳ сухан мегӯяд бо ин ҳол, мақомҳои аршади амрикоӣ ба ин масъала низ ишора мекунанд, ки ҳамла ба Рафаҳ бояд бо таваҷҷуҳ ба як тарҳ ва барномаи дақиқ сурат гирад, то ғайринизомиён осеб набинанд ва дар воқеъ маълум нест, ки чаро Вашингтон ин тафаккурро дорад, ки Исроил, ки токунун сабаби шаҳодати беш аз 30 ҳазор нафар дар ҷанги Ғазза шуда, акнун ба хатти қирмизҳои тарсимшуда аз сӯи Амрико ва ё дигар давлатҳои ҷаҳон дар ҷанги мазкур таваҷҷуҳ хоҳад кард?
Дар ин чаҳорчуб, мо бо фазое рӯ ба рӯ ҳастем, ки дар он маҷмӯае аз хатти қирмизҳо вуҷуд доранд ва мушаххас нест мантиқи нақз онҳо дақиқан куҷост? Ин дар ҳоле аст, ки мақомоти аршади ғарбӣ, исроилӣ ва минтақаӣ, мураттаб аз хатти қирмизҳои худ дар ҷараёни ҷанги Ғазза сухан мегӯянд ва ҳушдорҳои мухталиферо низ бо меҳварияти онҳо матраҳ мекунанд. Ба назар мерасад, ки дар робита бо вазъияти мазкур, таваҷҷуҳ ба 3 нукта, муҳим ва меҳварӣ ва зарурӣ аст.
- Бахше аз мавзеъгириҳои сареҳи мақомоти аршади тарафҳои мухталиф дар авҷи ҷанги Ғазза, тобеи масоили равонӣ ва расонаӣ аст ва ба ин ҳавза назар ва таваҷҷуҳ дорад.
Аз ин рӯ, ин мақомот бо тарҳ ва тарсими хатти қирмизҳои мухталиф, ба навъе дар ҳоли мудирияти муодилоти равонӣ дар авҷи ҷанги Ғазза ҳастанд ва саъй доранд то полсҳои маънодореро ба тарафҳои рақиб ва душмани худ бирасонанд.
Дар ин чаҳорчуб, тарсими хатти қирмизҳо аз сӯи раҳбарон ва сиёсатмадорони мухталиф, бояд бо таваҷҷуҳ ба нуқтаҳои муртабит бо масоили расонаӣ ва таблиғотӣ, ки аз вазн ва қудрати асаргузорӣ дар майдонҳои ҷанги Ғазза бархурдоранд, дарк шавад.
- Амалиёти ҳафтуми октябр ва ҷанги Ғазза ба маънои воқеии калима рӯйдодҳое будаанд, ки метавон аз онҳо ҳамчун нуқтаҳои атф дар чаҳорчуби муодилоти минтақаи ғарби Осиё ёд кард.
Аз ин рӯ, ин рӯйдодҳо эҷодкунандаи таҳаввулоте будаанд, ки шояд бисёре интизори онҳоро надоштаанд ва асосан ба ҳамин далел ҳам аст, ки таҳаввулоти майдонии ҷанги Ғазза, дар навъе куниши бозигарони мухталиф, ки ба навъе бо муодилаи ҷанги мазкур муртабит ҳастанд, ифои нақш мекунанд ва аз қудрати асаргузорӣ бархурдоранд.
Ин ҳамон нуктае буд, ки Сайидҳасан Насруллоҳ, дабири кулли Ҳизбуллоҳи Лубнон низ дар яке аз суханрониҳои худ ба он ишора кард ва таъкид намуд, ки шакли ҷанг ва даргириҳои ҷорӣ дар минтақа ба шакле аст, ки бояд нигоҳҳо ба майдон бошад ва посухҳо ва таҳаррукот дар майдон анҷом шавад ва сипас ба мавзеъгирӣ ва тарҳи таҳлил дар робита бо онҳо пардохта шавад. Асосан ба ҳамин далел ҳам аст, ки тағйир ва таҳаввул дар муодилот ва хатти қирмизҳо ба қадре сареъ ва ҷиддӣ аст, ки таъйини марзбандӣ барои хатти қирмизҳо тарафҳои мухталифи минтақаиро ба як ҳаракати сахт табдил кардааст.
Дар ин миён, исрорҳои Исроил бар тавсеаи доманаи ҷанг дар минтақа, ки дар навъи худ метавонад заминаҳои мусоидеро дар заминаи эҷоди маҷори танаффуси тоза барои Исроил дар авҷи ҷанги Ғазза ва барқарор будани бисёре аз танишҳои минтақаӣ алайҳи ин режим эҷод кунад ва аз сӯи дигар, мулоҳизаҳои меҳвари муқовимат дар заминаи бозӣ накардан дар позели тарроҳишуда аз сӯи саҳюнистҳо, аз ҷумла масоиле ҳастанд, ки бар печидагии муодилаҳои матраҳ дар ҷанги Ғазза меафзоянд ва таъйини дақиқи хатти қирмизҳои тарафҳои мухталифи минтақаиро ба як кори бисёр душвор табдил мекунанд.
- Яке аз масоили муҳим дар авҷи таҳаввулоти низомӣ ва сиёсии бузург ин аст, ки асосан ончи дар мавриди рӯйдодҳои мазкур гуфта мешавад, бисёр камтар аз ногуфтаҳои таъйинкунандае аст, ки метавонанд сарнавишти бисёре аз муодилаҳо ва масоилро мушаххас кунанд.
Ҳамин ногуфтаҳо ва масоили маҳрамона низ ҳастанд, ки сабаб мешаванд натавон моҳияти дақиқи кунишгарии бозигарони мухталифро дарк кард ва бар асоси онҳо дарки дурустеро аз хатти қирмизҳои онҳо дар авҷи рӯйдоде ҳамчун ҷанги Ғазза касб кард.
Мавзуе, ки дар ҷараёни ҷанги мазкур ба наҳви ошкор қобили мушоҳида аст ва сатҳ ва густараи ройзаниҳои пушти парда бо меҳварияти ҷанги мазкур бисёр бештар аз он чизе аст, ки ба афкори умумӣ ва коршиносон ва таҳлилгарон арза мешавад. Аз ин рӯ, таҳлил ва тафсирҳо низ дар ҳадди масоили расонаӣ ва он андак мавзеъгириҳо ва матолибе, ки мақомоти расмии тарафҳои мухталифи даргир дар муодилаи ҷанги Ғазза ва рӯйдодҳои муртабит бо он матраҳ месозанд, маҳдуд боқӣ мемонад. Муодилае, ки беш аз онки равшангар бошад, ибҳомҳоро афзоиш медиҳад ва ироаи таҳлилҳои дақиқро ба масъалаи бисёр душвор табдил мекунад.