Ал-азҳари Миср дар баёнияе аз мавозеи дабири кулли Созмони Милал дар ҳимоят аз ҳуқуқи миллати Фаластин ва ҳамчунин шуҷоат ва рашодати мардуми бедифои ин минтақа қадрдонӣ кард.
Ал-азҳар дар ин баёния, шуҷоати мардуми озодаи ҷаҳонро, ки сокит нашуданд ва барои маҳкум кардани ин кушторҳои ваҳшиёна дар Ғазза ба майдон омаданд ва хостори поён додан ба таҷовузҳои саҳюнистӣ ва поён додан ба куштори кӯдакон ва мардуми бегуноҳ шуданд, сутуда аст.
Матни баёнияи Ал-азҳар дар бораи ҳаводиси Ғазза ба шарҳи зер аст:
Саломи муҳаббатомез аз ҷониби Худованд бар муқовимати Фаластин, бар мардуми бегуноҳи Ғазза, намоди сарбаландӣ ва устуворӣ ва ба фарзандону занони сабури он. Дуруд бар шумо дар ҳоле, ки бо баднҳои наҳиф ва синаҳои бараҳнаи худ бо ин оташе, ки тавассути артиши террористӣ барафрӯхта шуда, рӯбарӯ мешавед; ҳамонҳое, ки Худованд аз қалбашон раҳм ва мардонагиро салб карда ва онҳоро аз тамоми маъноҳои ахлоқӣ ва инсонӣ дур намудааст. Онҳо анвои ҷиноят аз бомбаборони бемористонҳо, тахриби масоҷид ва келисоҳо ва куштани кӯдакон, занон, хабарнигорони рӯзноманигорон ва шаҳрвандони бегуноҳ ва бепаноҳро муртакиб мешаванд.
Ба шумо қаҳрамонон салом мекунем, ки бо имони худ бо киштиҳои ҷангӣ ва новҳои ҳавопаймобр ва мушакандозҳо муқобила мекунед ва аз сакуи имон ба Худо бидуни тарс бо онҳо меҷангед.
Эй паҳлавонон аз Қуръони худ неру бигиред ва аз фармудаи Худованди Мутаол истимдод кунед, ки фармуд: « «ولا تهنوا ولا تحزنوا وأنتم الأعلون إن كنتم مؤمنين.» »
Ал-азҳар ба мавзеи шуҷоона ва ҷавонмардонаи Антониу Гутерриш, дабири кулли Созмони Милали Муттаҳид ишора мекунад, ки Ӯ бидуни тарс бар зарурати таваққуфи таҷовуз алайҳ заифон ва ситамдидагони Ғазза таъкид мекунад.
Ал-азҳар мавзеи ҳамаи озодагони ҷаҳонро меситояд, ки сокит нашуданд ва барои маҳкум кардани ин қатли оми ваҳшиёна дар Ғазза берун омаданд ва хостори поён додан ба таҷовузҳои саҳюнистҳо ва поёни куштори кӯдакон ва навҷавонон ва хонаводаҳо шуданд.
Ал-азҳар аз давлатҳои арабӣ ва исломӣ мехоҳад, ки ба суръат дасти ёрӣ ба сӯи бародарони худ дар Фаластин дароз кунанд ва аз зарфият, сарват ва манобеи қудрати худ барои ҳимоят аз онҳо ва дар ҷиҳати ҷилавгирӣ аз зулми ин режими ғосиб алайҳи онҳо истифода кунанд.