Шарбатулло Содиқов, корманди илмии Донишгоҳи муносибатҳои байналмилалии Маскави Вазорати умури хориҷии Русия мегӯяд, роҳбари нави Қирғизистон аз ҳамтоёни пешинааш дар масъалаи марз пештар нахоҳад рафт.
Бар асоси натиҷаҳои аввалияи интихоботи раисиҷумҳур дар Қирғизистон, Содир Ҷабборов дар пайи ҳисоби варақаҳои 98 дарсади нуктаҳои раъйдиҳӣ қариб 80 дарсади овозҳоро ба даст овардааст. Бархе аз роҳбарони кишварҳои хориҷӣ аллакай Ҷабборовро бо пирӯзияш шодбош гуфтанд. Содиқов мегӯяд, чунин пешсафӣ аз нуфузи зиёди роҳбари нав шаҳодат медиҳаду умеде ба ҳалли масоилро ба вуҷуд меорад. Аммо ӯ зикр кард, ки музокироту созишҳо дар гузашта низ буданд ва амалан чизе тағйир наёфт, мунтазам боз тирпарониҳо сурат мегирифтанд.
Коршинос зикр кард, ки баъзан мақомот имзо мекунанду мардум бо тасмими онҳо розӣ нест, баъзан ҳама розӣ, санадҳо имзо мешаванд, аммо чанде баъд боз танишҳо сар мезананд.
Содиқов изҳор дошт: “Ба назар мерасад, нерӯҳои сеюме ҳам ҷой доранд, ки хоҳишманди ҳалли масъала нестанд. Барои ин қатъӣ гуфтан, ки масъалаи марзӣ ҳал мешавад, хеле мушкил аст”.