Абдусаттор Бобоев муҷрии шабакаи ПМТ: Будҷет ва ҳазинаи солонаи ПМТ чӣ қадар аст? (Фейд Ибеев)
Ҷаноби Муҳйиддин Кабирӣ: Будҷет ва хароҷоти солонаи ПМТ сир нест, аммо чун хулосагирӣ накардем ва гуфтани он ҳам дар инҷо зарурат надорад. Шояд вақте аз масъулони ПМТ бипурсем, ки будҷет ва хароҷоти ПМТ дар соли гузашта чӣ қадар буд дар барномаҳои баъдӣ ба шумо бигӯем, аммо инро ҳам бояд ба ҳамватанони азиз бигӯем, ки ҳизбу ҳаркатҳое, ки дар шароити душвори ҳиҷрат қарор доранд имкон надорад, ки будҷети хеле зиёд дошта бошанд. Мо на ҳукумат ҳастем ва на мисли ҳизби ҳоким ҲХДТ аз будҷет ва имконоти давлат ва миллат маҷбурӣ истифода мекунем, балки имконоти мо аз ҳисоби аъзо ва тарафдорони муҳоҷири худамон аст. Худоро шукр, ки алъон баъзе ҳамватанони мо дар Аврупо ва дигар кишварҳои собиқ Шӯравӣ шурӯъ ба кӯмак расондан ба мо кардаанд, чун эҳсос карда истодаанд, ки он кореро, ки мо анҷом медиҳем дар ниҳоят ба нафъи миллат ва ҳар кадоми онҳост. Мо умедворем, ки дар оянда ин кӯмакҳо ва имконот барои ПМТ бештар хоҳад шуд.
Нисбати Абдуллои Роҳнамо ва мулло Абдураҳим чӣ гуфтанӣ ҳастед? Чаро онҳо нисбати муборизон ин қадар нафрат ва бадбинӣ доранд дар ҳоле ки мегӯянд Абдуллои Роҳнамо шогирди ҳоҷӣ Акбари Тураҷонзода аст? (Алӣ Ҳалимов)
Ман тарҷиҳ медиҳам ва кӯшиш мекунам, ки ба масъалаҳои хусусӣ ворид нашавам ва дар бораи шахсиятҳо сӯҳбат накунам. Беҳтар мебуд, саволро аз худи онҳо мепурсидед, ки чаро мавқеи онҳо ингуна аст ва ҳатман онҳо ҷавобе хоҳанд гуфт, аммо дар маҷмӯъ метавон гуфт, ки аз вазъияте, ки дар Варшава на танҳо дар мавриди ин ду нафар, балки дар маҷмӯъ хеле ҷои таассуф ва айб аст, ки касонеро, ки пештар аҳли илму андеша мешинохтам албатта ин сифатҳо ба Абдураҳим рабт надорад ва манзури ман дигарон ҳастанд ба ин ҳад мерасанд, ки маҷбур мешаванд ҷузъе аз пропаганда, қонуншиканӣ ва зулм бошанд. Баъд аз дидани вазъ ва сӯҳбатҳои онҳо тоза ба ин натиҷа расидам, ки чаро дар инҷо 50-60 солпеш андешмандон ва нухбагони илмии Олмон ҳам маҷбур шуданд, ки дар хидмати низоми фашистӣ бошанд ва бо илму дониши худ талош карданд, ки Гитлер ва сиёсатҳои золимонаи замони худро сафед кунанд. Ҳоло мефаҳмам, ки як низоми диктаторӣ чигуна метавонад андеша ва андешмандро бишканад ва поин биёрад ва табдил ба ғуломи худ кунад. Ман ба ҷои ин ки ба рафтор ва мавқеи ин шахсон баҳо диҳам бештар изҳори ҳамдардӣ ва дилсӯзӣ мекунам. Мутаассифона воқеият ин аст.