Сайидҳасан Насруллоҳ рӯзи гузашта дар сӯҳбати худ тариқи видео-конфронс дар маросими 31-умин солрӯзи таъсиси “ҷиҳоди созандагӣ” дар Лубнон гуфт: “31-умин солрӯзи таъсиси ҷиҳоди созандагиро ба бародарону хоҳарон табрик арз мекунам ва аз талоши онҳо дар ҳамаи ин мароҳил ташаккур ва ба шаҳидони ин муассиса дуруд мефиристам.”
Вай дар ин маросим, ки дар Зоҳияи ҷануби Бейрут баргузор шуд, гуфт: “Ҷиҳоди созандагӣ яке аз созмонҳои решадор дар кишвари Лубнон аст, ки дар заминаи ироа хадамоти иқтисодӣ ва тавсеаӣ ба шаҳрвандон пешрав аст ва таъсири зиёде дар аз байн бурдани осори ҳамлаи Исроил ба Лубнон доштааст.”
Сайидҳасан Насруллоҳ афзуд: “Дастовардҳои ин муассиса натиҷаи талоши наслҳое аз бародарону хоҳароне аст, ки ин масъулиятро бо ҷону дил қабул карданд ва ман барои шумо тавфиқи ҳамешагӣ дар роҳи хидмат ба мардумро мехоҳам, чаро, ки ин хидмат аз бузургтарин ибодот ва ҷиҳод дар роҳи Худо аст.”
Дабири кулли Ҳизбуллоҳи Лубнон бо ишора ба инки оғози таъсиси ҷиҳоди созандагӣ ба далели инфиҷори Биърулабд буд ва ин муассиса ба хотири осебе, ки ба биноҳо ва зерсохтҳо ворид шуд, таъсис шуда, гуфт: “Шаҳид Сайид Аббос Мусавӣ, бештарин имон ва ангезаро барои роҳандозии проекти ҷиҳоди созандагӣ дошт ва ин муассиса пайваста бахше аз муқовамат буда ва ифтихор мекунад, ки бахше аз Ҳизбуллоҳ ва муқовамат аст ва мо ҳам ба он ифтихор мекунем.”
Насруллоҳ дар идома бо ишора ба инки Ҳизбуллоҳи Лубнон илова бар мубориза бо душмани исроилӣ, дар замина сиёсӣ, фарҳангӣ ва расонаӣ низ фаъолият дошта ва илова бар муқовамати майдонӣ дар муқобили душман дар бозсозии хонаҳои мардум низ мушорикат кардааст, гуфт: “Минтақаи Бақо низ дар таҳаммули паёмадҳои муқовамат шарик буда ва танҳо рустоҳои ҷанубӣ масъулият ин амрро надоштаанд, муқовамат дар абъоди пуршумор комил аст ва тамоми коркунони он аз неруҳои мухлис ҳастанд ва ба ҳамин хотир мо дар соли 2000 ба пирӯзӣ расидем.”
Сайидҳасан Насруллоҳ тасреҳ кард: “Чолиши бузурге, ки мо дар соли 2006 бо он мувоҷеҳ шудем замоне буд, ки ҳамла мутаваққиф шуд ва мардум бозгаштанд мо бо ҳаҷми зиёде аз вайронӣ ва харобиҳо мувоҷеҳ будем ва шартбандии Исроил дар бораи мавзеи мардум буд то пирӯзиро ба шикаст табдил кунад.”
Вай гуфт: “Қабл аз таваққуфи ҳамла барои марҳалаи оянда, ки ҷиҳоди созандагӣ буд заминасозӣ кардем ва пас аз чанд рӯз амалиёти бозсозӣ оғоз шуд ва сохтмонҳои ғайриқобили сукунат шиносоӣ шуданд. Таҷриба пас аз ҳамлаи Исроил дар ҷанги 33-рӯзаи соли 2006 дар таърихи башарӣ бесобиқа аст ва аз оғӯши ҷиҳоди созандагӣ, муассисаи Ваъд шурӯъ ба фаъолият кард, ки дар тӯли 5 сол ваъдаҳои худро амалӣ кард.”
Сайидҳасан Насруллоҳ гуфт: “Пас аз ҷанги соли 2006 ҷиҳоди созандагӣ ба самти фаъолиятҳои тахассусӣ аз ҷумла кишоварзӣ, зистмуҳитӣ ва кӯмакҳои фаннӣ ва ҳирфаӣ ба мардум мутамоил шуд ва ман бар масъалаи кошти дарахт дар тамоми манотиқи марзӣ ва ғайримарзӣ таъкид мекунам.”
Вай дар идома проект Аббосро аз тарҳҳои ҷиҳоди созандагӣ барои таъмини оби нушидании минтақаи Зоҳияи ҷанубии Эрон донист ва гуфт: “Ин ниҳод бо сармоягузории Эрон, 134 махзани бузург барои таъмини об шурб насб карда ва ин проект то ҳоло ҳам идома дорад ва то замоне, ки оби шурб ба Зоҳияи ҷануби Бейрут бирасад ба фаъолияти худ идома медиҳанд.”
Дабири кулли Ҳизбуллоҳи Лубнон барпоии бозор барои арзаи мустақими колоҳои мардум ва иртиботи мустақими тавлидкунанда бо масрафкунандаро аз дигар талошҳои ҷиҳоди созандагӣ дар Лубнон донист ва гуфт: “Мушкили мо дар Лубнон ин аст, ки чашмандоз ва ҷиддият барои созмондеҳии авлавиятҳо вуҷуд надорад ва мо дар ин кишвар ниёзманди бахшҳои тавлидӣ ҳастем ва Лубнон қодир аст, ки бахши кишоварзии хуб доштааст, бинобарин мушкили мо дар Лубнон вазорат ё вазири кишоварзӣ нест, балки ба хотири адами вуҷуди чашмандоз ё сиёсат дар давлат барои тавсеа ва ҳимояти бахши кишоварзӣ аст.”
Вай дар идома ҳимоят ва ташвиқи бахши кишоварзӣ ва кишоварзон аз тариқи ҳимоятҳои давлатӣ ва эҷоди бозор ва тадвини як тарҳи ҷомеи ҷиддиро хостор шуд ва ба зарурати тақвияти рустоҳо барои таъмини фурсатҳои шуғлӣ дар заминаи кишоварзӣ таъкид кард.
Сайидҳасан Насруллоҳ гуфт: “Барои нахустин бор сиёсати “вафодорӣ ба муқовамат” будҷаро тасвиб кард ва ин дар натиҷаи чандин сабабҳо аз ҷумла шароити иқтисодии душвор ва зарурати ҳамкорӣ барои муқобила бо он аст. Аз оғози баҳс дар бораи будҷа тасмим гирифтем, ки масъулият дар ин заминаро қабул кунем, бинобарин вориди баҳсҳои ҷиддӣ, густарда ва амиқ шудем ва сабабаш ин буд, ки будҷаи қавӣ аз парлумон берун биёяд ва бархе аз мулоҳизаҳои сиёсии мо низ дар ин замина дар назар гирифта шуд.”
Вай изофа кард: “Эҳсос кардем, ки агар будҷаро тасвиб кунем ба бархе дастовардҳо ба нафъи мардум аз ҷумла молиёт бар бензин ва Донишгоҳи Лубнон аз манъи истихдом ҳосил мешавад.”
Сайидҳасан Насруллоҳ гуфт: “Мутаассифона ба номи эҷоди фурсатҳои шуғлӣ барои Лубнониҳо, бархурде бо коргарони фаластиинӣ сурат гирифт, аммо мутаассифона дар Лубнон ҳар чизе сиёсӣ мешавад ва таҳрик бар дигарӣ сурат мегирад, ба тавре, ки бархе таҳрик мекунанд, ки Ҳизбуллоҳ ва Ҳамос дар пушти пардаи тазоҳуроти фаластиниён дар заминаи кор қарор доранд, аммо ин масъалаи ғайриахлоқӣ ва воруна ҷилва додани ҳақиқатҳо аст, чароки мавзӯи кори фаластиниён бояд бар асоси ахлоқӣ ва инсонӣ ва мусоламатомез ҳаллу фасл шавад.”
Дабири кулли Ҳизбуллоҳи Лубнон гуфт: “Ба назари мо байни коргари фаластинӣ ва коргари хориҷӣ фарқ аст, чароки фаластиниён кишвари онҳо ишғол шуда ва наметавонанд ба сарзамини худ бозгарданд ва имтиёзи дигар ин, ки фаластиниҳо паноҳанда ҳастанд ва ин масъала муртабит бо масъалаи миллӣ ва қавмӣ дар Лубнон ва кишварҳои арабӣ аст ва мо эътиқод дорем ин мавзӯъ аз тариқи гуфтугӯи лубнони-фаластинӣ ва ба шакли амалӣ қобили ҳал аст.”
Сайидҳасан Насруллоҳ гуфт: “Дар Лубнон касоне тасаввур мекунанд, ки Ҳизбуллоҳ ҳукумат ва маҷлиси намояндагон ва соири идораҳоро дар даст дорад, аммо ҳақиқат ин аст, ки Ҳизбуллоҳ ҳокими Лубнон нест ва ончи дар ҷараён аст, бархилоф майли ин ҳизб аст.”
Вай гуфт: “Касоне, ки Ҳизбуллоҳро ҳокими Лубнон медонанд дар садади ин ҳастанд, ки тамомии иштибоҳоти Лубнонро ба гардани ин ҳизб андозанд ва ба Ҳизбуллоҳ тавҳин ва мардум ва фазои байналмилалӣ ва минтақаӣ ва ба вежа Амрикоро алайҳи ин ҳизб таҳрик кунанд.”
Сайидҳасан Насруллоҳ дар бахши поёнии суханони худ, иддаои намояндаи доими режими саҳюнистӣ дар Шӯрои амнияти Созмони Милал бар ин асос, ки Ҳизбуллоҳ бандар ва фурудгоҳи Бейрутро ба маҳалле барои интиқоли силоҳ табдил карда рад кард ва гуфт: “Ҳадафи саҳюнистҳо аз тарҳи чунин иттиҳом ин аст, ки ба фурудгоҳ ва бандари Бейрут ва марзҳои Лубнон сарпарастӣ вазъ шавад, то ба ончи дар ҷанги 33-рӯза аз таҳаққуқи он нотавон буданд, даст пайдо кунанд.”
Дабири кулли Ҳизбуллоҳ дар идома сиёсати Исроил дар тахриби хонаҳои фаластиниён дар Қудсро маҳкум кард ва гуфт: “Ин иқдом дар ҷиҳати заминасозӣ барои муомила қарн шакл мегирад.”
Сайидҳасан Насруллоҳ дар идома ба тасмими ташкилоти худгардон барои таваққуфи иҷрои қарордодҳои имзошуда бо душмани саҳюнистӣ ишора кард ва гуфт: “Исроил аз таваққуфи ҳамоҳангии амниятӣ нигарон аст ва ин ҳамоҳангӣ, силоҳе аст дар дастони ташкилоти худгардон, ки метавонад аз он барои мутаваққиф кардани тахриби хонаҳои фаластиниён дар Қудс истифода кунад.”